Mesele aslında ne?

Birçoklarının bunu anlamadıgı çok bariz ortada...

Kimileri millet ayırımı yaparken kimileri de kendi milleti içinde birileri tarafından bölündü deniyordu.

Halbuki durum daha vahim.

Ülkeyi yönetenin fikri o kadar cazip gelmiş olacak ki, zaten binlercesi peşinden gitti. İnandı. Onayladı.

Bu noktada bir hata yapıyoruz; diyoruz ya sürü zihniyeti diye? onlar koyun filan değil. Ya da buna benzer hangi düşünce varsa aklında, bu doğru değil.  Bazen diyorum ki keşke hepsi cehaletten olsaydı ya da 'düşünemeyecek' kadar köreltilmiş olsaydı zihinleri. Hepsi öyle demiyorum. Mesela anadoluda ki vatandaşım ne bilsin? ne anlasın? ama koyunluğundan mıdır bu? değildir. Sen öğretmezsen o sadece avucunun içine konulanı görür. Psikolojide bu başlıbaşına çok önemli bir konudur. Yani hepsini aynı kefeye koyup 'koyun' deyip geçiyorsun ya,  bu kadar basit değil.  Durum gerçekten içler acısı. Zira millet, ülkenin birzamanlar nasıl ve kim tarafından ne şekilde yönetilip bu noktaya gelebildiğini unutmuş olacak ki, gerisin geriye şeriyate doğru gittiğini gönülden istiyor ve bunu biliyor. Hepsi farkında. Hepsi 'tamam' çekiyor. Düşünsene geçmiste anadolu insanı 'biz savaştık' diye övünen insanlardı ki hâlâ öyle, lâkin sen savaşırken liderin kimdi hatırlamıyorsun ki kardeşim? ya da ne için savaştın biliyor musun? boşa mı gitti bunca eylem? Sonra sen kalkmışsın köylüme o koyun demişsin, cahil demişsin, birsürü laf anlatmaya çalışmışsın, işlemez. Ne yazık ki bu böyle. Bir insanın fikrini gerçeği gösterip hainliği ispatladıktan sonra bile değiştiremiyorsan, geçmiş olsun. Ne yapsan boş. Ben herzaman diyorum; zamanında kısıtlandığını hisseden kim varsa şimdi 'özgür' olduğunu hissettiğinden, kendisine bile yapılanı görmezden gelip eyvallah diyor. Çalsın-çırpsın, kime ne? Geçenlerde bir yazı gördüm tam olarak memleketin özetidir. Yazı şöyle : " Günde üç posta dayak yiyen ama yine de kocamdır diyen kadın gibisin Türkiyem". Vaziyet ancak bu kadar iyi ifade edilebilirdi herhalde.

Canım cok sıkılıyor, bunalıyorum haksızlıkları gördükce ama, aynı yolda olan milyonlarca Türk vatandaşını gördükce daha da fena oluyorum. En kötüsü bu bence...

Bu güne kadar yazdım-çizdim de hiçbirini paylaşmaya değer görmedim. Çünkü ateş herzaman düştüğü yeri yakıyor. Bir gün ağlıyorsun iki gün ağlıyorsun fakat bir ananın yüreğinin acısı senin felsefi isyanların kadar kolay dinmiyor. Bu yüzden herşey çok saçma geliyor... 

Berkin mesela, ve diğerleri...geri dönmeyecekler.

Hep aynı.

Goncagül "Girdap"